Physiomanualcenter | Παθήσεις

Υπάρχει ένα μεγάλο πλήθος παθήσεων που μπορούν να προκαλέσουν / οδηγήσουν σε προβλήματα όπως πόνος, δυσκολία στην κίνηση κ.α. οι οποίες απαιτούν φυσικοθεραπευτική αντιμετώπιση.

Σε γενικές γραμμές μπορούν να ταξινομηθούν στις εξής κατηγορίες:

- Ορθοπεδικές παθήσεις
- Νευρολογικά προβλήματα
- Αθλητικές κακώσεις
- Καρδιοαναπνευστικές παθήσεις

Οι πιο συνήθεις ορθοπεδικές παθήσεις περιλαμβάνουν μεταξύ πολλών άλλων: αυχενικό σύνδρομο, οσφυαλγία, περιαρθρίτιδα ώμου, συνδεσμικές κακώσεις στο γόνατο, επικονδυλίτιδα, ημικρανίες/πονοκέφαλοι αυχενικής αιτιολογίας, οστεοαρθρίτιδα, τενοντίτιδα, κλπ. Τα νευρολογικής αιτιολογίας προβλήματα έχουν να κάνουν κατά κύριο λόγο με κινητικές δυσκολίες και προβλήματα ισορροπίας και αδυναμία. Οι αθλητικές κακώσεις αφορούν τραυματισμούς όπως: μυϊκή καταπόνηση, θλάσεις, διαστρέμματα και τραυματισμοί των συνδέσμων, κλπ.

Σπονδυλικής στήλης

Η σπονδυλική στήλη αποτελεί τον βασικό κορμό του ανθρώπου. Αποτελείται από 7 αυχενικούς, 12 θωρακικούς, 5 οσφυϊκούς σπονδύλους, το ιερό οστό και τον κόκκυγα. Κάθε 2 σπόνδυλοι αποτελούν μια άρθρωση και ενδιάμεσα τους υπάρχει ένα «μαξιλαράκι», ο μεσοσπονδύλιος δίσκος. Οι συνηθέστερες κακώσεις στην σπονδυλική στήλη είναι οι «κήλες» των μεσοσπονδύλιων δίσκων.

Οσφυαλγία

Χαρακτηρίζεται μια κατάσταση που προκαλείτε από πολλά αίτια με πιο γνωστά συμπτώματα τον πόνο και την δυσκαμψία. Συνηθέστερο αίτιο πρόκλησης είναι η κήλη μεσοσπονδύλιου δίσκου, η οποία συχνά προκαλεί πίεση στη ρίζα του νεύρου και μπορεί εν τέλει να φτάσει μέχρι και την παράλυση του ενός κάτω άκρου (οσφυοισχιαλγία).

Αυχεναλγία

Χαρακτηρίζεται μια κατάσταση που προκαλείτε από πολλά αίτια με πιο γνωστά συμπτώματα τον πόνο και την δυσκαμψία. Συνηθέστερο αίτιο πρόκλησης είναι η κήλη μεσοσπονδύλιου δίσκου, η οποία συχνά προκαλεί πίεση στη ρίζα του νεύρου και μπορεί εν τέλει να φτάσει μέχρι και την παράλυση του ενός άνω άκρου (αυχενοβραχιόνιο σύνδρομο).

Πόνος στο θώρακα

Συνήθη προβλήματα στον θώρακα μπορεί να είναι τραυματισμοί στα “facet joints” ή ζυγοαποφυσιακές αρθρώσεις, στα πλευρά, κατάγματα ή επώδυνοι μυικοί σπασμοί.

Ωμικής ζώνης

Η ωμική ζώνη αποτελείται από τρεις αρθρώσεις, την στερνοκλειδική, την ακρωμιοκλειδική και την γληνοβραχιόνια, στις οποίες προστίθετε και η διασύνδεση της ωμοπλάτης με το θωρακικό τοίχωμα ή αλλιώς ωμοπλατοθωρακική άρθρωση. Και οι 4 αρθρώσεις συνεργάζονται συγχρόνως για να επιτευχθεί η επιθυμητή κίνηση. Την άρθρωση την σταθεροποιούν οι σύνδεσμοι (ακρωμιοκλειδικός, ακρωμιοκορακοειδής, κορακοκλειδικός και οι εγκάρσιοι σύνδεσμοι της ωμοπλάτης), καθώς και οι τένοντες του πετάλου των στροφέων (υπερακάνθιος, υπακάνθιος, υποπλάτιος και ελάσσων στρογγύλος) και της μακράς κεφαλής του δικεφάλου, μαζί με τον αρθρικό θύλακο. Η άρθρωση του ώμου παρουσιάζει περισσότερη κινητικότητα παρά σταθερότητα γι’αυτό και δημιουργούνται προβλήματα αστάθειας στον ώμο.

Σύνδρομο πρόσκρουσης

Είναι μια κάκωση από υπέρχρηση του ώμου και μπορεί να συνυπάρχει με τενοντίτιδα. Στο σύνδρομο αυτό προσκρούει ο τένοντας (συνήθως του υπερακανθίου), κατά την κίνηση του ώμου πάνω από τις 90ο, στο ακρώμιο. Πολλές φορές διαταράσσεται και ο ωμοβραχιόνιος ρυθμός, δηλαδή η κίνηση του ώμου σε σχέση με την ωμοπλάτη. Χαρακτηρίζεται από πόνο, αδυναμία και μειωμένη κινητικότητα του ώμου.

Ρίξεις τενόντων

Συνήθως συμβαίνει από απότομες κινήσεις ή ανύψωση πολύ βαρύ αντικειμένου με αποτέλεσμα ο τένοντας να κόβεται μερικώς ή ολικώς. Χαρακτηρίζεται από πόνο και αδυναμία ανύψωσης του χεριού.

Κατάγματα

Τα κατάγματα των οστών στην άρθρωση του ώμου είναι αρκετά συχνά εξαιτίας της ανατομίας του ώμου καθώς πρόκειται για την πιο ευκίνητη άρθρωση του ανθρώπινου σώματος. Επιτρέπει την πραγματοποίηση μιας μεγάλης ποικιλίας δραστηριοτήτων επιτρέποντας στο χέρι να λαμβάνει διάφορες θέσεις στο χώρο, κάτι που δεν είναι εφικτό για τις υπόλοιπες αρθρώσεις. Τα κατάγματα στην ωμική ζώνη εξαρτώνται από την ηλικία του ασθενούς και συνήθως οφείλονται σε κάποια πτώση ή σε απευθείας χτύπημα-τραυματισμό του ώμου.

Τενοντίτιδα

Είναι μια επώδυνη φλεγμονή σε κάποιον τένοντα και πολλές φορές συνυπάρχει και με ασβέστωμα (εναποθήκευση ασβεστίου στον τένοντα). Σε οξείες καταστάσεις μπορεί να προκαλέσει ακόμα και ακινητοποίηση του χεριού για κάποιες μέρες. Προκαλείται συνήθως από υπέρχρηση του ώμου.

Θυλακίτιδα

Είναι μια φλεγμονή του θυλάκου της άρθρωσης με κύρια συμπτώματα την έντονη δυσκαμψία και τον πόνο (ως παγωμένος ώμος είναι πιο γνωστή η θυλακίτιδα). Οι συμφύσεις που δημιουργούνται εμποδίζουν την κινητικότητα του ώμου. Μπορεί σε ορισμένες περιπτώσεις να διαρκέσει ακόμα και χρόνια.

Εξάρθρημα

Είναι η απομάκρυνση του βραχίονα από την ωμογλήνη και μπορεί να συνυπάρχει με διάφορα άλλα προβλήματα όπως ρήξη του επιχειλίου χόνδρου ή κάποιο κάταγμα. Προκαλείτε από ατυχήματα όπως πτώσεις και χαρακτηρίζεται από έντονο πόνο. Στις περισσότερες περιπτώσεις χρειάζεται ακινητοποίηση για κάποιο χρονικό διάστημα.

Αγκώνα

Η άρθρωση του αγκώνα αποτελείται από 3 οστά, το βραχιόνιο, την κερκίδα και την ωλένη. Συνήθη προβλήματα αποτελούν η έσω και η έξω επικονδυλίτιδα.

Έξω επικονδυλίτιδα

Oφείλεται σε πόνο στον έξω επικόνδυλο συνήθως λόγω υπέρχρησης του χεριού και πονάει κατά την έκταση του καρπού ή την κάμψη του αγκώνα. Τα συμπτώματα της επικονδυλιτίδας αναπτύσσονται σταδιακά. Στις περισσότερες περιπτώσεις, ο πόνος αρχίζει ήπια και χειροτερεύει σε διάστημα εβδομάδων ή και μηνών.

Έσω επικονδυλίτιδα

Οφείλεται σε πόνο στον έσω επικόνδυλο συνήθως λόγω υπέρχρησης του χεριού και πονάει κατά την κάμψη του καρπού ή την έκταση του αγκώνα. Τα συμπτώματα της επικονδυλιτίδας αναπτύσσονται σταδιακά. Στις περισσότερες περιπτώσεις, ο πόνος αρχίζει ήπια και χειροτερεύει σε διάστημα εβδομάδων ή και μηνών.

Άλλα πιθανά προβλήματα

Άλλα πιθανά προβλήματα στον αγκώνα αποτελούν τα κατάγματα των οστών και τα διαστρέμματα των συνδέσμων.

Καρπού & άκρας χείρας

Η άρθρωση του καρπού αποτελείται από την κερκίδα, την ωλένη και τα οστάρια του καρπού. Η άκρα χείρα από τα οστάρια του καρπού, τα μετακάρπια και παρακάτω τα δάχτυλα.

Τενοντοελυτρίτιδα DeQuervain

Είναι μια φλεγμονή του κοινού ελύτρου του μακρού απαγωγού και του βραχέως εκτείνοντα του αντίχειρα. Το κύριο σύμπτωμα είναι πόνος στη βάση του αντίχειρα και στον καρπό. Ο πόνος μπορεί να παρουσιαστεί είτε σταδιακά είτε αιφνίδια στον καρπό, αλλά μπορεί να αντανακλά μέχρι τον αγκώνα. Συνήθως είναι χειρότερος με την χρήση του χεριού και του αντίχειρα, κυρίως όταν συλλαμβάνουμε αντικείμενα. Ο ασθενής μπορεί να νιώθει ακόμα και μάγκωμα με την κίνηση του καρπού.

Νόσος Dupuytren

Χαρακτηρίζεται από μια προοδευτική ρικνωτική σκλήρυνση της μιας ή και των δυο παλαμιαίων απονευρώσεων σε συνδυασμό με σύμφυση αυτών με το υπερκείμενο δέρμα. Είναι μία νόσος χωρίς πόνο αλλά με παραμορφώσεις-συγκάψεις των δακτύλων. Συνήθως προσβάλλονται ο παράμεσος και το μικρό δάκτυλο με αποτέλεσμα την αδυναμία τοποθέτησης του χεριού στην τσέπη και η δυσχέρεια κατά την προσωπική καθαριότητα.

Σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα

Το σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα είναι μια συνηθισμένη πάθηση, στην οποία πιέζεται το μέσο νεύρο στον καρπό, με αποτέλεσμα ο ασθενής να έχει μούδιασμα και πόνο και σε προχωρημένο στάδιο, αδυναμία στο χέρι. Το σύνδρομο εντείνεται από τις επαναλαμβανόμενες καθημερινές κινήσεις του καρπού πχ σε χρήστες ηλεκτρονικού υπολογιστή.

Κατάγματα

Άλλες καταστάσεις μπορεί να είναι τα κατάγματα.

Ισχίου

Οι αρθρικές επιφάνειες της άρθρωσης του ισχίου είναι η μηνοειδής επιφάνεια της κοτύλης και η κεφαλή του μηριαίου οστού. Το ισχίο είναι μία άρθρωση που παρέχει περισσότερη σταθερότητα παρά κινητικότητα με σκοπό να αντέχει στα μεγάλα φορτία που δέχεται. Οι πιο συχνές παθήσεις είναι η οστεοαρθρίτιδα και η θυλακίτιδα.

Οστεοαρθρίτιδα

Είναι η καταστροφή του αρθρικού χόνδρου της άρθρωσης του ισχίου. Τα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν πόνο, ευαισθησία, δυσκαμψία, κλείδωμα και μερικές φορές μία διάχυση υγρού στην περιοχή της άρθρωσης. Μια ποικιλία αιτιών (κληρονομικά, αναπτυξιακά, μεταβολικά και μηχανικά) μπορεί να κινήσουν τις διαδικασίες που οδηγούν τελικά σε απώλεια του χόνδρου. Αρκετές φορές η οστεοαρθρίτιδα προκαλεί δυσχέρεια της βάδισης του ατόμου.

Θυλακίτιδα

Είναι η φλεγμονή της άρθρωσης του ισχίου, στην οποία δημιουργούνται συμφύσεις, λόγω της μειωμένης λίπανσης της. Χαρακτηρίζεται από έντονο πόνο και μεγάλη δυσκαμψία.

Γόνατος

Η άρθρωση του γόνατός είναι η πιο μεγάλη από τις αρθρώσεις του σώματος. Είναι μια σύνθετη άρθρωση και αποτελείται από την κνημομηριαία άρθρωση και την επιγονατιδομηριαία άρθρωση που περιβάλλονται από κοινό αρθρικό θύλακο. Είναι μια άρθρωση αρκετά σταθερή και σε αυτό συμβάλλουν κυρίως οι σύνδεσμοι και οι μηνίσκοι της. Πιο συγκεκριμένα ο έσω και έξω μηνίσκος οι οποίοι είναι υπεύθυνοι για την απορρόφηση των κραδασμών του γόνατος. Οι χιαστοί σύνδεσμοι χρησιμεύουν για να ελέγχουν συγκεκριμένες κινήσεις. Περιορίζουν την έκταση και εμποδίζουν την στροφή από θέση έκτασης. Ελέγχουν την πρόσθια και οπίσθια κύλιση του μηριαίου πάνω στην κνήμη διασφαλίζοντας την προσθιοπίσθια σταθερότητα του γόνατος. Ο έσω και ο έξω πλάγιος σύνδεσμος χρησιμεύουν για να ελέγχουν την έκταση και την πλάγια κίνηση του γόνατος. Τέλος, ο επιγονατιδικός σύνδεσμος ο οποίος συνδέει το κατώτερο χείλος της επιγονατίδας με το κνημιαίο κύρτωμα. Οι συνήθεις κακώσεις του γόνατος είναι συνδεσμικές.

Κακώσεις μηνίσκων

Ααποτελούν έναν πολύ συχνό τραυματισμό. Ο έσω είναι αυτός που ρήγνεται πιο συχνά και συμβαίνει όταν το πόδι βρίσκεται σταθερό στο έδαφος, το γόνατο είναι σε μέση κάμψη και ταυτόχρονα στρέφει ο κορμός. Παρουσιάζει έντονο πόνο στην έσω σχισμή του γόνατος καθώς και οίδημα.

Οστεοαρθρίτιδα

Είναι η καταστροφή του αρθρικού χόνδρου της άρθρωσης του γόνατος. Τα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν πόνο, ευαισθησία, δυσκαμψία, κλείδωμα και μερικές φορές μία διάχυση υγρού στην περιοχή της άρθρωσης. Μια ποικιλία αιτιών (κληρονομικά, αναπτυξιακά, μεταβολικά και μηχανικά) μπορεί να κινήσουν τις διαδικασίες που οδηγούν τελικά σε απώλεια του χόνδρου. Αρκετές φορές η οστεοαρθρίτιδα προκαλεί δυσχέρεια της βάδισης του ατόμου.

Κακώσεις συνδέσμων

Πρόσθιος Χιαστός Σύνδεσμος: Τραυματίζεται σε βίαιη μετατόπιση της κνήμης προς τα εμπρός με το γόνατο σε έκταση.
Οπίσθιος Χιαστός Σύνδεσμος: Τραυματίζεται κατά την βίαιη μετατόπιση της κνήμης προς τα πίσω με το γόνατο σε κάμψη.
Πλάγιοι Σύνδεσμοι: Τραυματίζονται κατά την βίαιη μετατόπιση της κνήμης στο πλάι.

Άλλα

Λιγότερο συχνά προβλήματα όπως χονδροπάθεια επιγονατίδας ή κύστη Baker.

Ποδοκνημικής & άκρου πόδα

Η άρθρωση της ποδοκνημικής και του άκρου ποδός είναι πολύπλοκες αρθρώσεις. Η ποδοκνημική σχηματίζεται από την άρθρωση του αστραγάλου με τα σφυρά της κνήμης και της περόνης. Η άρθρωση προστατεύεται από δυνατούς συνδέσμους για την σταθερότητα της. Πιο συγκεκριμένα 5 πολύ δυνατές συνδεσμικές δεσμίδες ενισχύουν την έσω πλευρά (δελτοειδής σύνδεσμος), ενώ 3 προστατεύουν την έξω πλευρά (έξω πλάγιος σύνδεσμος). Στην συνέχεια υπάρχει η υπαστραγαλική άρθρωση που είναι μεταξύ τη κάτω πλευράς του αστραγάλου και της πτέρνας, τα οστά του ταρσού, τα μετατάρσια και τα δάχτυλα για να συνθέσουν τελικά τον άκρο πόδα. Οι πιο συνηθισμένοι τραυματισμοί στην ποδοκνημική είναι οι συνδεσμικοί.

Διάστρεμμα έξω πλαγίου συνδέσμου

Είναι ίσως ο πιο κοινός τραυματισμός. Ο μηχανισμός κάκωσης προκύπτει από τη βίαιη προσαγωγή του άκρου ποδός με υπτιασμό, οπότε και προκαλείται διάταση του συνδέσμου. Η κλινική εικόνα παρουσιάζει έντονο οίδημα και πόνο αναλόγως τι βαθμού διάστρεμμα είναι ενοντίτιδες ή ρίξεις αχιλλείου τένοντα: Οι ρίξεις προκαλούνται από τραυματισμό και έχουν άμεσα έντονο πόνο και χρειάζονται ακινητοποίηση. Οι τενοντίτιδες δημιουργούνται σταδιακά από έντονη και κακή χρήση, παρουσιάζουν φλεγμονή, οίδημα και πόνο.

Πελματιαία απονευρωσίτιδα

Είναι η φλεγμονή της απονεύρωσης του πέλματος και προκαλεί αρκετό πόνο κυρίως στο περπάτημα και στην ορθοστασία. Προκαλείται από:
- έντονη καταπόνηση στην ορθοστασία
- ποδική καμάρα υπερβολικά υψηλή (κοιλοποδία) ή χαμηλή (πλατυποδία)
- σφικτούς μύες στην γαστροκνήμια
- κάποιον τραυματισμό από υπέρχρηση

Κατάγματα

Eίναι η λύση της συνέχειας του οστού.

Διάστρεμμα έξω πλαγίου συνδέσμου

Eίναι ίσως ο πιο κοινός τραυματισμός. Ο μηχανισμός κάκωσης προκύπτει από τη βίαιη προσαγωγή του άκρου ποδός με υπτιασμό, οπότε και προκαλείται διάταση του συνδέσμου. Η κλινική εικόνα παρουσιάζει έντονο οίδημα και πόνο αναλόγως τι βαθμού διάστρεμμα είναι.

Νευρίνωμα Morton

Το συχνότερα εμφανιζόμενο σύμπτωμα είναι ο πόνος (καυσαλγία), στο σημείο της βλάβης του νευρικού στελέχους, συνήθως ανάμεσα στο 3^ο-4^ο δάκτυλο ή στο ύψος των κεφαλών των μεταταρσίων (μεταταρσαλγία) ιδιαίτερα κατά τη φάση της φόρτισης του ποδιού. Αρχικά μπορεί να έχει μικρή ένταση και σταδιακά να εμφανίζεται επιδείνωση του πόνου.